’s Morgens nemen wij om ongeveer 07:00 uur voor de ingang van het hotel afscheid van de mensen van onze groep die vandaag naar Nederland teruggaan. Elly, Antoinette, Geert, Nadja en Anna gaan vandaag weer terug naar Nederland. Ook hebben wij afscheid genomen van Matthijs. Hij gaat met zijn twee zussen door Mongolië reizen met de auto.
Na het afscheid gaan we om 07:30 uur naar de eerste verdieping van het hotel om te ontbijten samen met Jan Bakker, Jan van Tilborg, Firoz en de twee Belgische dames.
Na het ontbijt nemen wij afscheid van de twee Belgische dames. Zij gaan in de loop van de ochtend weer terug naar België met een overstap in Wenen.
Morgen gaat Jan Bakker met de trein naar Shanghai waar hij naar Expo 2010 Shanghai zal gaan kijken. We zijn benieuwd wat hij van de zweeftrein in Shanghai vindt! Firoz gaat vandaag naar een ander hotel voor een verblijf van drie dagen in de buurt van de hutong wijk waar ook Peter en Marie-Louise momenteel verblijven.
Na het ontbijt, rond 09:00 uur, gaan wij naar beneden waar onze gids Peter al op ons staat te wachten en even later Herman en Annelies ook aankomen.
We gaan vandaag naar Mutianyu, ongeveer tussen de 60 en 70 km vanaf Beijing, om daar de Chinese Muur te beklimmen. Het is een aardige rit die begint in de spits van Beijing.
Na een klein uurtje in het busje komen we aan bij een cloissone fabriek. Dit is een ambacht waarbij ze koperen strips op metalen flessen,vormen,potten, enz. solderen en deze daarna emailleren, polijsten en vergullen tot een kleurrijke vorm.
Toen Herman uit de bus stapte merkt hij op: “Oooh, but I am not dressed”. Hij, of eigenlijk wij allemaal zijn gekleed in casual kleding en de mensen van de cloissonne fabriek zijn zo netjes gekleed, keurig netjes in pak.
Het is heel bijzonder om te zien maar we worden al snel naar het verkoop gedeelte van de fabriek geleid om ons daar te verleiden tot kopen. Er is slechts één object wat mijn interesse heeft: Een grote vaas die mij doet denken aan een vaas die ik in “Kuifje en de Blauwe Lotus” heb gezien. Deze vaas is een collectors-item: omgerekend slechts 140.000 euro. Deze fabriek hebben wij Hollanders al snel gezien want alles is prijzig en na zo’n half uurtje zijn we hier klaar.
Om ongeveer 10:30 uur arriveren wij bij de muur en het begint dan iets te regenen. Richard koopt een grote paraplu en Herman koopt een regencape. Annelies en ik hebben al bescherming, zij een regencape en ik een jas met capuchon. Peter koopt een parapluutje. Op het moment dat Richard net wil betalen en zijn portemonnee te voorschijn haalt, begin ik af te dingen. Ik vind 160 Yuan een beetje aan de dure kant en uiteindelijk heb ik tot 130 Yuan afgedongen (hahaha, ik word al ervaren met afdingen!). Richard blij natuurlijk; hij is veel te bescheiden en wil gelijk betalen.
De Chinese muur heeft vier ingangen en wij gaan naar Mutianyu. Dit gedeelte van de muur is gesitueerd in Huairou District in Beijing. De Mutianyu Chinese muur is 70 km van de stad. Bij dit stuk muur is een kabelbaan aanwezig waar je via de kabelbaan naar boven kunt gaan. Een prachtig uitzicht vanaf de kabelbaan!
Op het entreebewijs van de kabelbaan wordt reclame gemaakt dat al bekende mensen de muur hebben bezocht met de kabelbaan: Li Peng (voorzitter van de Standing Commitee of the National Peoples Congress of PRC, Zhu Rongii, de voormalige premier van China, John Mayor, de voormalige Engelse premier en Bill Clinton (voormalige president van Amerika).
Richard heeft hoogtevrees, maar hij heeft het aangedurfd om in de kabelbaan te stappen. Dat is dapper van hem 😉
Gisteren hebben Herman en Annelies al aangegeven of wij wat langere tijd op de muur kunnen besteden (in plaats van één uur). Zo hebben wij met Peter afgesproken dat wij wat extra tijd willen besteden op de muur van 12:00 uur tot 13:30 uur.
Het uitzicht vanaf de muur is adembenemend mooi: bergen met veel wolken en bomen. Ondanks dat het regent en niet helder is, is het toch een mooi plaatje. Een plaatje dat ik veel heb terug gezien in Chinese schilderijen. Blijkbaar houden Chinese schilders dus van zo’n moment. Prachtig!
Om 13:15 uur zijn wij bij de uitgang van de muur en lopen wij naar beneden door het winkel straatje op zoek naar Peter, Herman en Annelies. Onderweg wordt Richard bij bijna elke kraampjes aangesproken “one dollar, one dollar, one dollar” en laten de verkopers Richard de T-shirts zien en ik kan rustig naar beneden lopen. Niemand spreekt mij aan omdat ik “geen toerist” ben, is dat even fijn en kan ik mooi nog foto’s maken.
Wat blijkt nu, heb ik achteraf van Annelies gehoord. De toeristen worden hier aangehouden onder het mom van “one dollar one dollar” en zodra ze blijven staan kijken wordt gauw andere handelswaar tevoorschijn gehaald en is het niet meer “one dollar one dollar”, maar vijf of tien dollar of zelfs wel meer. Van Annelies heb ik gehoord dat Peter drie T-shirts voor ongeveer 50 Yuan betaald heeft en Annelies elders dezelfde T-shirts voor de helft van de prijs. Dus mensen: mocht je hier willen winkelen, afdingen dus!
Op een gegeven moment komen wij Peter al tegen, maar Herman en Annelies zijn er nog niet. Peter begeleidt ons naar een restaurant annex winkel waar wij even kunnen zitten of winkelen en gaat ondertussen op zoek naar Herman en Annelies.
Uiteindelijk komen Peter, Herman en Annelies om 14:00 uur aan en gaan wij in het busje naar een restaurant om 14:15 uur voor de lunch. Wij krijgen rijst met vier gerechten en ik heb weer berehonger en heb twee kommen rijst gegeten. Dit restaurant ziet er heel bijzonder uit. Alle muren inclusief het dak is van glazen en dus vraagt Herman zich af of dit gebouw vroeger geen kas is geweest. “Who knows?”. Richard denkt niet dat het een kas is gezien de constructie van het pand.
Wij arriveren om 17:00 uur bij theefabriek Dr Tea waar wij diverse theeën zullen proeven en is er na afloop van het proeven gelegenheid om thee en andere producten zoals zoetigheid en theeservies te kopen. Vooraf krijgen wij wat informatie over diverse soorten theeën en welke thee men het beste kan drinken bij kwalen zoals hoge bloeddruk, afvallen, slapeloosheid en welke thee gedronken kan worden wil men een mooie huid hebben.
Wij hebben diverse theesoorten mogen proeven:
- Jasmijn
Is een half groene, half zwarte Chinese thee. De thee wordt heel kort gefermenteerd terwijl ze is afgedekt met een vochtig laken waarop de bloesem van de jasmijn ligt. De bloemen worden dan vermengd met de thee waardoor het zijn typische bloemige smaak krijgt. - Pu Erh thee
Pu Erh Thee wordt in het Chinese Yunnan al ongeveer 1700 jaar verbouwd. Als geneeskrachtige thee kreeg Pu Erh Thee pas erkenning in de tijd van de Tangdynastie, kort voor het eerste millennium van onze tijdrekening. De Pu-erh-bomen groeien in Yunnan in het gebied van de prefectuur ban Pu-erh. Pu-erh is een gewone drank en brengt dan ook geen risico’s met zich mee. Het cafeïnegehalte is duidelijk lager dan bij koffie, groene en zwarte thee. Negatieve bijwerkingen heeft Pu-erh niet.Kenmerken Pu erh thee:
– stimuleert de spijsvertering
– bevordert de darmwerking
– vermindert het hongergevoel
– ontslakt en reinigt de darmen
– verbetert de vetverbranding
– zuivert het bloed
– verlaagt het cholesterolgehalte
– versterkt het immuunsysteem
– werkt afslankend
Pu Erh thee onderscheidt zich door haar speciale fermenteringsproces,waarbij de Pu Erh thee na het oogsten langdurig bij een hoge luchtvochtigheid wordt gerijpt. Dit geeft Pu Erh haar bijzondere karakter en uitgesproken smaak. In China wordt Pu Erh als gezondheidselixer gezien, welke bij vele gezondheidsproblemen een heilzame werking heeft. - Oolong thee
Oolong Thee is een traditionele Chinese theesoort ergens tussen groene en zwarte thee in. De term “Oolong” betekent “zwarte draak” in het Chinees. Oolong theeblaadjes zijn te herkennen, gedroogd, aan hun zwarte draakachtige voorkomen.
Oolong thee wordt vooral in Taiwan (Formosa) en China geproduceerd. De blaadjes worden na het plukken licht gekneusd en in de zon te drogen gelegd, totdat ze aan de randjes beginnen te oxideren. Dan wordt het oxidatieproces gestopt en worden de blaadjes gedroogd. Oolong thee ondergaat dus verschillende speciale processen om aan zijn unieke aroma en smaak te komen. Deze originele Oolong thee wordt geproduceerd volgens de volgende stappen:
– Het verwelken
– Drogen in de zon of aan de lucht blootstellen om wat vocht kwijt te raken
– Het kneuzen van de bladrand om een grote oppervlakte voor oxidatie te maken
– De theebladeren worden ondersteboven gegooid voor de volgende stap; Het proces om de verdere oxidatie te stoppen:
– Koelen
– Drogen, om het teveel aan vocht te verwijderen
– Klassering
– Verpakken - Lychee thee
Deze theesoort is groene thee met lychee (Chinees fruit) - Ginseng thee
Kruidenthee soort met ginseng wortel.
Ginseng helpt bij de onderstaande kwalen:
– Depressiviteit
– Spanning en stress
– Concentratiemoeilijkheden
– Afweermechanisme verminderd
– Ouderdomsklachten
– Bloedvaatkrampen
– Vaatkramp
– Doorbloeding, slechte doorbloeding
Bij aankoop van thee krijgen wij een kado, een Pee Pee boy! Zie op de video hoe de Pee Pee boy werkt.
De mevrouw van Dr. Tea geeft ons een demonstratie en “manneke pis” plast richting Annelies waarop Annelies verschrikt reageert.
Ik heb een busje Oolong thee gekocht (de helft voor ons en de helft voor mijn moeder) en krijg Pee Pee Boy als kado erbij. Annelies heeft twee soorten doosjes thee en een koffertje met mini theeservies gekocht en wil het liefst drie Pee Pee Boy! ontvangen voor haar aankopen. En zij krijgt het nog voor elkaar ook na vijf minuten afdingen.
Na het theeproeven gaan wij vervolgens met een busje naar de Xiashibei Hutong wijk waar wij om 18:20 uur arriveren. Hier nemen wij een riksjatocht door deze Hutongwijk. Het is vrij donker wanneer wij eenmaal plaatsnemen in een riksja. Dat is jammer want we kunnen niet veel zien en we kunnen niet stiekem binnenkijken wanneer de rode deuren openstaan. De riksjatocht duurt ongeveer een kwartiertje en stappen uit bij de Drum Tower. Deze is jammer genoeg al gesloten voor publiek; zodoende hebben wij alleen de buitenkant gezien. De Xiashibei Hutong heeft vele kleine leuke restaurants en oude huisjes.
In de Xiaoshibei Hutong word ik (Lilian) op mijn schouder getikt en wie staan er achter mij: Peter en Marie-Louise! Wij vinden het ontzettend leuk om hen te zien, want we hebben hen sinds de laatste dag in Tiara resort niet meer gezien. Zij hebben het ontzettend naar hun zin in de hutong en ze vinden het prachtig om in een hotel dichtbij de Hutong te verblijven. Het is leuk ze nog even gezien te hebben in Beijing!
Na de riksja rit door de Xiashibei Hutong lopen wij samen met Peter door een andere Hutong naar een bruggetje. Dit bruggetje ligt over het smalste deel van een meer genaamd QuanHai (Quan meer). Dit meer is gesitueerd tussen BeiHai en HouHai (twee aan elkaar grenzende meren), ten noorden van het Bei Hai park.
QuanHai bevindt zich in het hart van de traditionele Hutongwijken van centraal Beijing. Langs de westkant van QuanHai ligt Lotus Lane, een prachtige autovrije straat die aan het water ligt met een verscheidenheid aan cafe’s, theehuizen en boetieken. Er zijn ook enkele cafe’s, restaurants en bars aan de oostzijde van het water. Lotus Lane is pas een paar jaar oud, maar van origine is deze omgeving al heel lang een uitgaansgebied. QuanHai is voornamelijk ’s avonds populair, omdat de mengeling van traditionele rode lantaarns en moderne verlichting voor een speciale sfeer zorgt.
Na de wandeling door de hutong gaan wij met de bus terug naar hotel omdat wij doornat zijn van de regen. Wij komen om 20:15 uur bij het hotel waar wij met Peter een tijdstip afspreken voor diner. Wij hebben dus een uur de tijd om ons op te frissen en droge kleren te dragen.
Vanaf het hotel lopen wij ongeveer 30 minuten richting het restaurant. Het regent nog steeds.
Om 21:30 uur gaan wij dineren. Op het moment dat Peter wil gaan bestellen begint Annelies een beetje te protesteren. Wij hebben bij twee lunches en een diner eenzelfde gerecht gegeten en Annelies wil deze keer iets heel anders eten. Ze stelt voor dat wij met z’n vieren wat nieuws gaan bestellen en vindt dat Peter niet creatief is om bij de bestelling variatie in te brengen. Zie onze bestellingen op de foto; kortom variatie op tafel.
.
Tijdens het diner hebben wij Herman en Annelies verteld dat wij nog een voorraad aan eten (noodlesoep, oplosaardappelpuree, pasta, één persoons blikjes groenten en koffie en thee en suiker over hebben. Zij willen deze voorraad wel overnemen aangezien zij hierna nog met de trein door China gaan reizen en wij spreken af dat wij deze bij de receptie achterlaten. Bij de receptie wordt nog even moeilijk gedaan over onze tas met etenswaren voor Herman en Annelies. Het liefste willen zij het pakket ingepakt in een doos zien, maar ja waar halen wij zo snel een doos vandaan? Maar uiteindelijk gaat de manager akkoord en neemt de tas in ontvangst. Ik moest nog wel in het registratieboek vermelden van wie het pakket afkomstig is en voor wie het bestemd is.
Na het diner lopen wij weer terug naar het hotel en onderweg komt Peter een bushalte tegen waar hij hier afscheid van ons neemt om vervolgens met de bus en daarna met de metro naar huis gaan. Hij heeft vooraf even gevraagd of wij de weg terug naar het hotel weten en dat weten wij wel. Op een gegeven moment roept Annelies: “Stokbrood!” en wijst een winkel aan waar wij langskomen. Zij en Herman stappen binnen en kopen een stokbrood.
Om 22:30 uur arriveren wij bij het hotel waarna wij in de lobby afscheid nemen van Herman en Annelies. Wij gaan voordat wij naar onze kamer gaan in het winkeltje nog wat souveniers en flessen water halen en een enveloppe. Omdat in de winkel geen kleinere enveloppe te koop is, hebben wij een rode enveloppe gekocht. (De rode enveloppen gevuld met geld worden tijdens verjaardagen of nieuwjaar aan mensen geschonken)
Hierin zijn wij van plan een ansichtkaart in te doen met een bedankje voor Peter en met wat fooi erin. Maar in de kamer komen wij erachter dat de ansichtkaart niet in de enveloppe past, dus heb ik even bij de receptie een schaar geleend. Vervolgens heb ik een stukje eraf geknipt en nu past het kaartje er wel in 😉
Daarna schrijven wij de ansichtkaarten die wij willen sturen en plakken de postzegels op die wij in het hotel hebben gekocht. In het hotel is een brievenbus, erg handig.
Even wat informatie over de Hutongs:
Een hutong is ommuurd en bestaat uit nauwe straatjes, waaraan kleine huizen staan, meestal slechts 1 woonlaag hoog. Dit type woonwijk bestaat al 700 jaar en is ontstaan na de komst van Djenghis Khan. Sommige woningen in de hutong hebben slechts één of twee kamers, die dienstdoen als keuken, slaapkamer, wasruimte etc. Veel van de huidige bewoners verhuizen dan ook graag naar een modernere flat.
In het oude China werden straten gedefinieerd door hun breedte. In Hutongs waren straten niet breder dan 9 meter. Vele straten waren smaller. In de hutongs van Beijing komen steegjes voor van slechts 40 centimeter.
Het woord hutong komt van het Mongoolse woord hottog, dat bron betekent. Een gegraven bron vormde namelijk vaak het centrum van nieuwe woongemeenschappen.
In Beijing bestaan nog verschillende van deze traditionele wijken, maar omdat de woonomstandigheden slecht zijn, worden veel huizen afgebroken. Enkele zijn sterk gemoderniseerd. Het opruimen van Hutongs begon aan het begin van de twintigste eeuw, vanwege de ongezonde omstandigheden. De mensen wonen er zeer dicht op elkaar en de woningen in de Hutong hebben geen sanitair. Toiletgebouwen staan aan de buitenzijde, waar de bewoners tegelijk, gescheiden door tussenschotten, hun behoefte kunnen doen. Elektrische verlichting is er eveneens nauwelijks. In 2005 waren er nog ongeveer 3000 Hutongs in Peking, waarin bijna de helft van de stedelijke bevolking leefde. Sommige Hutongs worden echter opgeknapt en voorzien van electra en water om te voorkomen dat alles verdwijnt. De Hutongs vormen een vast onderdeel van de toeristische bezienswaardigheden in Beijing.
Nog even een laatste blik op nachtelijk Beijing en dan gaan we om 00:30 uur slapen.
Morgen weer vroeg op voor de terugreis naar Nederland.