19 september 2010: Bezoek Plein v.d. Hemelse Vrede, de Verboden Stad en de Tempel van de Hemel | Trans Siberië Express

Om 09:00 uur gaan wij ontbijten op de 1e verdieping. Het is een groot restaurant waar ontzettend veel keus is aan ontbijt. Blokjes omelet, spiegeleieren, witte bonen in tomatensaus, worst, gebakken spek, 4 grote schalen met diverse soorten sla, fruit, nasi, bami, diverse warme gerechten, “Man Tou” (Chinese deegbrood zonder vulling). Een gevuld bamboestokje met een gerecht, kleefrijst met vlees. Diverse soorten broodjes, gewone croissants, chocolade croissants, koffiebroodjes, wit brood (voor tosti), bruin brood etc etc.
Wij hebben dan ook voor de tweede keer opgeschept, hihihi. Op de tafels staan al thermoskannen met koffie en thee. Om 10:00 uur zijn wij klaar met ontbijten en gaan we met de lift naar beneden waar Peter, Herman en Annelies al klaarstaan.

Herman en Annelies hebben aan Peter doorgegeven dat zij de excursie tot aan de lunch willen meemaken en de excursies van na de lunch over willen slaan, omdat zij een expositie van hun vriend willen bijwonen in Beijing. Dus hebben wij vanmiddag de gids voor ons alleen.

Als eerste gaan we naar het Plein van de Hemelse Vrede.
Dit plein hebben wij gisteravond toen het mooi verlicht was, bezocht. Nu zien wij dit plein bij daglicht. Het plein is groot, maar door de hekken kun je de grootte niet meer goed inschatten. Toen ik (Lilian) in 1999 in Beijing was, toen stonden hier nog geen hekken.

We lopen aan de rand van het plein en Richard vraagt aan onze gids Peter wat al de speciale stellages zijn en waarom de mensen met zoveel bloemen in de weer zijn, waarop Peter antwoordt dat het maanfestival op woensdag 22 september gevierd wordt in China. Oh ja! Helemaal vergeten!

Door een voetgangerstunnel lopen we richting de ingang van de Verboden Stad. Het is hier druk. Als ik rondom me kijk dan zie ik voornamelijk mensen van Aziatische afkomst en eigenlijk bijna geen westerse toeristen. Ach, één ding scheelt: Ik kan makkelijk over de meeste mensen heenkijken…


Lilian is al vaker in de Verboden Stad geweest en vertelt dat zij hier een hele dag heeft doorgebracht en nog niet genoeg tijd had om alles te zien. De Verboden Stad is groter dan je zou denken (75 hectare). De stad omvat heel veel gebouwen die allemaal een eigen functie hadden en ook voor deze functie zijn ingericht. Het is fantastisch om hier rond te mogen lopen en te kunnen kijken naar alle mooie dingen die honderden jaren terug zijn gebouwd. Hier zijn de werkelijke beelden geschoten van de film “The Last Emperor”, geweldig!

Bij de Hal van de Hoogste Harmonie aangekomen willen we graag een foto maken van de drakentroon (keizerlijke troon) die in het midden van het gebouw staat. Op deze plaats werden veel ceremonies en feesten gehouden en is ook bekend uit bovengenoemde film. Het is al een opgaaf om door al die dringende Aziaten heen te komen om naar binnen te kunnen kijken, laat staan een foto te kunnen maken van de keizerlijke troon. Lilian wordt op een gegeven moment helemaal tegen het hek aangedrukt en ik wil niet dat Lilian platgedrukt zou worden door de mensen. Gelukkig sta ik vlak achter haar, steek mijn armen aan beide kanten langs haar heen, pak het hek vast en begin mijn spieren aan te spannen. Dat helpt: Lilian krijgt weer lucht en ik help haar gauw weg te komen uit deze menigte. Natuurlijk ga ik nog even terug om een foto te nemen. Hoewel dat de eerste paar keer afdrukken niet lukt, ga ik in de stabiele Ving Tsung houding staan, steek mijn handen omhoog en maak in één keer een foto van de drakentroon.

Als we bijna aan het einde van de rondleiding door de Verboden Stad zijn komen we in een Chinese tuin terecht die omstreeks de Ming-Dynastie is aangelegd. Hoewel het er ontiegelijk druk is, is het wel leuk om de traditionele elementen van een Chinese tuin terug te vinden; groen, water en rotsen.

’s Middags hebben wij lekker geluncht in een restaurant vlakbij de Verboden Stad. Ik zie dat Richard niet verleerd is met stokjes eten; hij kan het nog steeds goed. De lunch bestaat uit rijst en vier gerechten. Ik (Lilian) heb zo’n honger dat ik twee kommetjes rijst heb gegeten! Na de lunch nemen wij afscheid van Herman en Annelies waar zij op eigen gelegenheid weer verder reizen.

Herman heeft nog een verzoek aan Peter: of hij een taxi voor hen wil aanhouden. Ze hebben eerder een taxi aangehouden en dat heeft hun ongeveer 30 minuten geduurd. Met de taxi gaan Herman en Annelies naar het Art district en gaan wij met Peter in een busje richting de zijdefabriek Yuan Hou Silk Mall (http://www.yuanhousilk.com).

In Yuan Hou Silk Mall legt een mevrouw uit hoe de zijde geproduceerd wordt. Zijde wordt gemaakt door de larve van de zijdevlinder: de zijderups. Na een tijdje wikkelt de rups zich in een cocon van zijde. Deze zijden draad is 300 tot 900 meter lang en ongeveer 10 micrometer dik. Ongeveer 5.000 van deze cocons zijn nodig om één kilo zijde te maken. Voor de productie van zijde wordt er verschil gemaakt tussen cocons met één en cocons met twee rupsen. Tot zover hebben wij haar kunnen volgen. Af en toe kunnen wij haar niet volgen en spreekt zij “gek Engels” of ook wel Chinglish genoemd. Ook zien wij hoe de dames de zijde aan het uitrekken zijn en mag ik meedoen om te ervaren hoe het voelt.

Na de informatie van de mevrouw krijgen wij de gelegenheid om wat aankopen te doen. Ik heb een mooi zijden jurkje (wit/roze mouwloos zomerjurkje met motiefjes) voor ons nichtje Ellen en een zijden sjaal voor mijn moeder gekocht. Het zijden jurkje kan Ellen volgend jaar als zij twee jaar is, dragen. Verder hebben wij ook twee waaiers gekocht, een gewone waaier en een waaier met een luchtje (sandelhout) erop.

Na onze aankopen begeleidt Peter ons “snel” naar het busje en gaat vervolgens heel gauw naar binnen toe. “Oh, hij haalt heel gauw zijn commissie op”, grapt Richard. (ik, Lilian, denk dat dit misschien geen grap is, want bij de theefabriek morgen, Dr. Tea, gaat hij ook heel gauw naar binnen nadat hij ons naar het busje heeft begeleid).Het busje zet ons af bij de Tempel van de Hemel.

De Tempel van de Hemel ligt in een uitgestrekt park waar vaak activiteiten van de lokale bevolking zijn die daar muziek maakt, danst of tai chi beoefent. In de Tempel van de Hemel leidden de keizers van de Ming-dynastie een plechtige, rituele ceremonie, waarbij ze als bemiddelaar tussen hemel en aarde offers brachten om de gunst van de goden af te smeken voor de volgende oogst. De godsdienst die daarbij hoort is het daoïsme. Tegelijk was deze band met de hemel natuurlijk ook de legitimatie van hun bewind.

Het tempelcomplex bestaat uit de grote ronde hal waar voor de goede oogst werd gebeden, de hal van keizerlijke onthouding (de keizer moest 3 dagen vasten alvorens aan de ceremonie deel te nemen) het open altaar van de hemel, en enkele bijgebouwen.

Ook dit is weer een aardige wandeling maar zeker de moeite waard na alle drukte in de Verboden Stad om even uit te puffen en tot rust te komen. Na dit bezoek brengt het busje ons weer terug naar ons hotel.

Gisteren hebben wij aan Peter doorgegeven dat wij het diner van vanavond graag met de oorspronkelijke groep willen eten in plaats van morgenavond met Herman en Annelies. Ook Matthijs (van Tiara) is op de hoogte dat wij bij het afscheidsdiner willen zijn. Zodoende heeft Peter ons om 17.00 uur al bij het hotel afgezet en hebben wij ’s ochtends met de groep afgesproken om in de lobby te wachten zodat wij gezamenlijk naar de Lazhu Hutong lopen, waar we dan samen Pekingeend gaan eten. Het is fijn dat we vroeg zijn aangekomen in het hotel zodat wij nog even kunnen douchen en schone kleren aan kunnen trekken.

Het restaurant waar wij Pekingeend gaan eten, is op circa 15 minuten loopafstand van het hotel in de Lazhu Hutong. Wij wachten ongeveer een uur op onze groep en vernemen van een gids van Koning Aap Reizen dat er een drukke spits is op dit moment. Ook zij wacht al lang op haar groep om ze naar een acrobatenvoorstelling te begeleiden.

Wij besluiten dan maar wat te drinken te bestellen bij de bar en kunnen dan wat langer zitten.
Uiteindelijk arriveert onze groep om circa 19:30 uur in het hotel en gaan wij richting het

restaurant in de Lazhu Hutong. In het restaurant wordt een demonstratie gegeven hoe wij een deegpannenkoekje kunnen vullen met Pekingeend, lente-uitjes, komkommer en wat saus. Voorafgaand aan de demonstratie worden even gauw twee hele eenden gefileerd. Ik mag als gelukkige de deeg gevuld met Pekingeend en groente en saus eten van de serveerster die de demonstratie heeft gedaan. Mmmmmm, het is heerlijk! Daarna worden er veel gerechten geserveerd en we hebben veel te veel gegeten!

Na het diner ongeveer 22:00 uur lopen wij door de Lazhu Hutong wijk richting hotel terug. Wij gaan vroeg slapen aangezien wij morgen vroeg op moeten staan voor een excursie: de Chinese muur.

Klik hier voor de foto’s van 19 september 2010

<< 18 september 201020 september 2010 >>


Comments are closed.